Isınan hava yükselir. İç ve dış ortam sıcaklıkları arasındaki farkın en yüksek olduğu yerde en yüksek ısı geçişi ya da kaçış yaşanır. Bu nedenle yapıların çatı veya tavan kısımlarından meydana gelen ısı kaybı toplam ısı kaybı içinde en yüksek orana sahiptir. Bu oran %25-60 arasında olabilmektedir. Çatı tipine göre ısı yalıtım malzemesi seçilmelidir. Eğer çatı arası ısı yalıtımı kullanılacaksa ikinci bir su yalıtım membranına gerek yoktur. Teras çatı yalıtımında ise su yalıtım malzemesi ve ısı yalıtım malzemesi birlikte değerlendirilmelidir. Bu tip durumlarda döşeme ve ısı yalıtım malzemesi arasına buhar kesici yerleştirilir. Böylelikle döşeme ve ısı yalıtımı arasındaki yoğuşma engellenir. Su yalıtımı malzemesi ise ısı yalıtımı malzemesinin üzerine uygulanır. Isı yalıtım malzemesinin su ile buluşmasını engellemek esastır. Su yalıtımı malzemesinin olası yırtılması riskine karşı bu gibi yerlerde suya daha mukavim olan EPS, XPS ya da poliüretan gibi malzemeler ısı yalıtımı amacıyla seçilmelidir. Teras çatılardaki bir başka uygulama şekli ise su yalıtımının döşeme ve ısı yalıtımı malzemesi arasına alındığı durumlardır. Bu durumda buhar kesiciye gerek kalmaz. Isı yalıtımı malzemesini atmosfer etkilerinden koruyacak bir son kat kaplama ile imalat bitirilir. Burada ısı yalıtım malzemesinin su ile temas riski daha yüksek olduğu için suya dayanıklı ürünlerin seçilmesi gerekmektedir.
Tüm teras çatı uygulamalarında suyun tahliyesi için en az %2 eğimle meyil sapı dökülür. Yük taşıyacak ya da basılacak yüzeylerde ısı yalıtım malzemesi olarak basma dayanımı yük-sek malzemeler seçilmelidir. Isı yalıtım malzemelerinin geçmeli ya da binili tipte olması yalıtımın verimi için önemlidir. Yalıtım malzemesi ve yalıtılan yüzey yüklemeler karşısında önemli farklıklar da deformasyonlar gösterecek ise yalıtım malzemesinin mekanik montajı önem kazanır. Buna ek olarak yalıtım malzemesinin ek ya da bindirme yerlerinde file uygulamasıyla bütünlüğünün sağlanması da gerekir. Özellikle yüksek ısı geçirgenliğine sahip ısı yalıtım malzemelerinde yüzey ile malzeme arasında yoğuşma riski yüksektir. Yoğuşma bilindiği üzere hava ile taşınan nemin soğuk yüzeye çarparak faz değiştirmesi yani sıvılaşmasıyla meydana gelmektedir. Bazı durumlarda yalıtılan yüzeyin ısı yalıtım malzemesinin ısısından yüksek olabilir. Bu durumda döşeme-den ya da duvardan geçen sıcak havanın taşıdığı nem yalıtım katmanında yoğuşabilir. Özellikle cam yünü ya da taş yünü gibi suya dayanıksız ürünlerde bu nem mantar oluşumuna ve yalıtım malzemesinin ısı iletkenlik değerini kaybetmesine neden olur. Yoğuşma riskinin olduğu yüzeylerde buhar-nem kesici ürünlerin kullanılarak yalıtımın korunması düşünülmelidir.